χαρουλα

Χθες το βράδυ στην τελευταία εκπομπή του Λαζόπουλου ήταν καλεσμένη η Αλεξίου. Τραγούδησε με φωνή μισή από την παλιά Χαρούλα.Έλεγε και κάτι περίεργα...αλλά όποιος σταθεί σε αυτά από τη χθεσινή εμπειρία δεν ξέρει τι του γίνεται. Διότι εχθές η Χαρούλα έστειλε
ένα ωραιότατο φάσκελο στη Χαβάη και κέρασε κι ένα καφεδάκι παρηγοριάς Πανεπιστημίου 48
εξηγώντας με την παρουσία της την μεγάλη της διαφορά από τον ξεπεσμό του ελληνικού τραγουδιού και δικαιολογώντας απόλυτα τον τίτλο της μεγαλύτερης Ελληνίδας τραγουδίστριας. Την κοίταζες να τραγουδάει κι ήταν όλα εκει:ο Λοϊζος,ο Παπαδόπουλος,η Χαρούλα του 70,ο Θάνος Μικρούτσικος ο οδος νεφέλης,ο αντύπας η Λίνα ο Βαρδής.Όλη η ιστορία της ατόφια και κόσμημα στα χέρια της.Είναι η μόνη που δείχνει περήφανη για αυτά που έχει κάνει.Οι άλλες λες και 30 χρόνια έκαναν λάθος και θέλουν να το ξεφορτωθούν και καμώνονται τις μπεμπέκες. Τις είδαμε κι αυτές στο Λάκη. Φαντάσματα. Αποκομμένες απο ότι είχαν κάνει μεχρι τωρα (ειδικά η Χαβανέζα,λιγότερο η άλλη) δεν εξέπεμπαν τίποτα αλλο από ένα "καντε μας κι εμάς παρέα βγήκαμε απο το υγρό μπουντρούμι που ήμασταν τόσα χρόνια και γίναμε life stylish τύπισσες που ζούμε στο ρυθμό του Γκαζιού με χίλια!"
Επανέρχομαι στα χθεσινά:Η γυναίκα αυτή είναι γίγαντας.Με τόσο λίγη φωνή πια και ακόμα είναι απεραντη ερμηνεύτρια(όποιος δεν έκλαψε με τον "αρχηγο" χθες η δεν έχει καρδιά ή είναι ο dexter) και φέρνει μαζί της μια Ελλάδα όμορφη έστω κι αν αυτή η Ελλάδα τρώει και λιγο mousaka παραπανω. Χθες θυμήθηκα όλα αυτα που αγάπησα στο ελληνικό τραγούδι και για πρώτη φορά δε μου φάνηκαν πατσαβουριασμένα και μπαγιάτικα. Υποκλίνομαι