Δεν είναι πως δεν μ εχεις κουρασει κι εσυ.Πτώμα μ' έχεις κάνει.Μου έρχεται συχνα να σου σπάσω τα μούτρα ετσι που σε βλέπω να σέρνεις το κουφάρι σου βαριστημένα και μίζερα.Αλλα το μεγάλο μου πρόβλημα είμαι εγώ σε σχέση με εσένα. Με βαρέθηκα.Πολύ.Με βαρέθηκα τόσο που ούτε να μου μιλάω δεν θέλω. Αμα με πετύχω στο δρόμο θα με φτύσω έτσι που χω καταντήσει.Ενα ανάπηρο συναισθηματικα ανθρωπάκι που κρεμεται απο καθε σου λέξη και διατυπωση. Σήμερα έξω από το σούπερ μάρκετ σκεφτόμουν τι να κεράσω τον Γεράσιμο και τον Αντώνη που θα έρχονταν και ένιωσα στιγμιαία πολύ ευτυχισμένος. Οι ανθρωποι που αγαπώ μου φάνηκαν όλος ο κόσμος.Ωσπου ήρθε το βράδυ και τα μαύρισες όλα με αυτό το σκυθρωπό βλέμμα που σε κανει να μοιάζεις γκρι.Αι σιχτιρ.Κι εσυ κι εγω μαζί.
7 comments:
Τα φιλιά μου στο Γεράσιμο και στον Αντώνη και στο 'κακό' σου εαυτό!
Αχ, όντως τί όμορφα περάσαμε στο Σουπερ Μάρκετ. Κοίτα τώρα που εγώ ο γνωστός ανικανοποίητος με τα πάντα συνειδητοποίησα μια ανόθευτη μικρή ευτυχία. (Έχω συντονιστεί στο κόκκινο ήδη... κι έχω ζητήσει αφιέρωση το παραμελημένο τραγουδάκι μου από το Σντ, τα Καραβάκια και τις σαϊτες μου, ίσως τελικά να μην ακούγεται γιατί είναι αποκλειστικό μου)
ΑΧΡΗΣΤΕ! και μην έχεις την ψευδαίσθηση οτι σε αφήνει ποτέ, να σε φτύνεις συνέχεια!
@ alekki,
i just disagree
@ floudion σε τι ντισαγκρεις εσυ καλε?Εγώ ούτε κατάλαβα τι εννοεί?
@revqueer Θα τους τα δώσω αλλά θα δώσω και μερικά στον καλό μου εαυτό ναι?
Τελείως παραμύθι, αφου δε με καταλαβαίνεις κιόλας.
Post a Comment