Tuesday, December 30, 2008

So THIS is Xmas

Ετομαζομαι για το αυριανο ρεβεγιόν. Έδωσα μια περιουσια στο σούπερ μαρκετ για να ψωνισω ωραία κρεατα καλες πρωτες ύλες και ποσότητες για να φτιαξω ενα καλο τραπεζι.Μελέτησα τα κιτάπια μου εστησα το μενου,διάλεξα τις πιο ενδιαφερουσες κατ εμε συνταγες για να φτιαξω ενα παραδοσιακο χριστουγεννιατικο τραπεζι βασισμένο στα ελληνικά παραδοσιακα μαμαδίστικα στερεότυπα γιατο καλο φαγητο. Ειπα να κανω την υπερβαση στα γλυκα με κορμο απο πουρε καστανο και σοκολατα και ενα μιλφειγ σοκολατας. Και τηλεφωνώ στην μαμά μου να το παίξω
εξυπνος για το τι εκανα να μου πει οτι εχει το καλυτερο παιδι και τέτοια. Της περιγραφω τα φαγητά μου και την ρωταω τι θα κανουν εκεινοι την παραμονη. "Έχω λιγο κρεας στην κατάψυξη θα ερθουν και οι θειοι σου και τα παιδια και θα φάμε"...."Γιατί έτσι ?" ρωταω εγω "βαριεσαι?". "Όχι αγαπη μου" λεει εκεινη "απλως πηγαίνοντας στο σούπερ μαρκετ ειχαμε μια κουβεντα με τον πατερα σου και μας την έδωσε και είπαμε δεν θα φάμε εμεις τα χριστουγεννα σαν ζωα που υποφερουμε απο το πολύ φαι θα κανουμε μια οικογενεια χαρουμενη που το εχει αναγκη. Και πήγαμε και πηραμε παιχνιδια δωρα ρουχα και τροφιμα και τα δώσαμε σε μια οικογενεια που ζει πισω απ τις γραμμες.Αχαιρευτος ο πατερας τους μεν αλλα εχει 6 παιδακια που ζουνε στο δρομο.Τους πηγαμε κατι συσκευασιες οικογενειακες πατατακια και το κοριτσακι ρωταγε τι ειναι αυτα κυρία.Εμείς ειμαστε χορτατοι αγάπη μου.Φτανει πια με την απληστια και τη βουλιμία" . Και ξαφνικα ο κορμος απο καστανο έγινε σύμβολο απληστιας και αδηφαγίας κι ένιωσα τόσο μικρος απεναντι της που το αγχος μου ηταν αν θα φουσκωσουν τα μαρεγκακια ομορφα. ..

8 comments:

Aντώνης said...

Την αγαπώ τη γλυκιά σου τη μανούλα! Και σενα σε αγαπώ! Θα δεις τί όμορφα που θα περάσουμε όμως κι εμείς αύριο βραδάκι, αγάπη. Και δε πα να μη σου πετύχει κι ο κορμός, δε πά και η μανιταρόπιτα να γίνει στάχτη? Θα μαστε μαζεμένοι και θα το κάψουμε και νηστικοί ακόμα γιατί ακριβώς θα μαστε μαζεμένοι and THIS is XMAS :)

Aντώνης said...

Α, and this comment is ευχαριστήριο anyway!

themis said...

Καλέ μου!!!!!!Τι καλά.Αν και θα χουμε και την απώλεια μας :-((((

Αιολος said...

Να δεις ότι αυτός που φορτώνεται την απώλεια εδώ και λίγο καιρό (ο γνωστός…) θα μας πετάξει κανένα Διδυμότειχο μπλουζ No2 σε ανύποπτο χρόνο και θα τον παρακαλάμε να ξαναπάει.

Θα περάσουμε καλά. Με συνείδηση. Και ζωντανά «ευχαριστώ» από όποιον νιώθει την ανάγκη να τα πει.

σπόρος said...

Μου θυμίσατε τα παιδικά μας Χριστούγεννα που οι δικοί μας γονείς μας πήγαιναν με δώρα παιχνιδάκια σε κάποιο ορφανοτροφείο, τα γελάκια, τις κούνιες με τα ψηλά κάγκελα, τα χεράκια, τα ελατήρια σωματάκια πάνω-κάτω από τη χαρά τους!
Μεγάλη ευτυχία οι γονείς :)))
Και αυτή η ευτυχία εξίσου όμορφα μοιράζεται με την φροντίδα σας σε αγαπημένα σας πρόσωπα...
Καλή Πρωτοχρονιά ;)

costas said...

Αυτη η ιστορια ειναι τοσο χριστουγεννιατικη που δεν την πιστευω. Καπως αλλιως πρεπει να εγινε...

Jimmy Rose said...

Σοφή η μάνα...
(εκτός αν βαρέθηκες να τα φτιάξεις όλα αυτά που τους έταξες και σκαρφίστηκες την ιστορία για να βγεις και από πάνω).


υ.γ. ασφαλώς και σε πειράζω με την παρένθεση και ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν ενόχλησε. Εκτιμώ όμως το ταλέντο και αυτό με κάνει να νιώθω οικειότητα.
Χρόνια Καλά και Πολλά, με υγεία, έμπνευση και φίλους. Καλή Χρονιά.

mahler76 said...

όχι αυτό είναι Πρωτοχρονιά, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2009!!!