Tuesday, December 30, 2008

So THIS is Xmas

Ετομαζομαι για το αυριανο ρεβεγιόν. Έδωσα μια περιουσια στο σούπερ μαρκετ για να ψωνισω ωραία κρεατα καλες πρωτες ύλες και ποσότητες για να φτιαξω ενα καλο τραπεζι.Μελέτησα τα κιτάπια μου εστησα το μενου,διάλεξα τις πιο ενδιαφερουσες κατ εμε συνταγες για να φτιαξω ενα παραδοσιακο χριστουγεννιατικο τραπεζι βασισμένο στα ελληνικά παραδοσιακα μαμαδίστικα στερεότυπα γιατο καλο φαγητο. Ειπα να κανω την υπερβαση στα γλυκα με κορμο απο πουρε καστανο και σοκολατα και ενα μιλφειγ σοκολατας. Και τηλεφωνώ στην μαμά μου να το παίξω
εξυπνος για το τι εκανα να μου πει οτι εχει το καλυτερο παιδι και τέτοια. Της περιγραφω τα φαγητά μου και την ρωταω τι θα κανουν εκεινοι την παραμονη. "Έχω λιγο κρεας στην κατάψυξη θα ερθουν και οι θειοι σου και τα παιδια και θα φάμε"...."Γιατί έτσι ?" ρωταω εγω "βαριεσαι?". "Όχι αγαπη μου" λεει εκεινη "απλως πηγαίνοντας στο σούπερ μαρκετ ειχαμε μια κουβεντα με τον πατερα σου και μας την έδωσε και είπαμε δεν θα φάμε εμεις τα χριστουγεννα σαν ζωα που υποφερουμε απο το πολύ φαι θα κανουμε μια οικογενεια χαρουμενη που το εχει αναγκη. Και πήγαμε και πηραμε παιχνιδια δωρα ρουχα και τροφιμα και τα δώσαμε σε μια οικογενεια που ζει πισω απ τις γραμμες.Αχαιρευτος ο πατερας τους μεν αλλα εχει 6 παιδακια που ζουνε στο δρομο.Τους πηγαμε κατι συσκευασιες οικογενειακες πατατακια και το κοριτσακι ρωταγε τι ειναι αυτα κυρία.Εμείς ειμαστε χορτατοι αγάπη μου.Φτανει πια με την απληστια και τη βουλιμία" . Και ξαφνικα ο κορμος απο καστανο έγινε σύμβολο απληστιας και αδηφαγίας κι ένιωσα τόσο μικρος απεναντι της που το αγχος μου ηταν αν θα φουσκωσουν τα μαρεγκακια ομορφα. ..

Wednesday, December 24, 2008

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟΝ ΜΕΛΩΔΙΑ

Ρεβεγιον Χριστουγέννων στο στούντιο του μελωδία. Περάσαμε υπέροχα. Μια εκπομπη που τα είχε ΟΛΑ!Αλλα όλα:Γελιο πολύ,τραγουδια,κοιλιες, σιωπες, αγάπη, τονους αυτοσχεδιασμου,εναν Κωστη Μαραβέγια Γλυκύτατο,εναν Χρίστο Παπαμιχάλη απλα λατρεμενο,την σαντεζα* μου η αλλιώς τον Μπόλεκ μου σε μεγάλα κέφια,τον Μακη μου με βιτριολικες ατάκες μια Βιβη Παπαστάθη αποκάλυψη,γλυκυτατη και ολοδροση με ξετρέλανε και φυσικά τους οφ air Βασίλη,Γιαννη,Νεφέλη,Σπύρο μου, Θάνο, Σωζωνα και τον σύζυγο της Βιβής που συνειδητοποιώ οτι ποτε δεν μου είπε το ονομα του αν και μιλησαμε αρκετα και σχηματισα εξαιρετικη εντυοωση για αυτον. Πίτσες ,κρασί μια κιθαρα ενα παιδικο ακκορντεον και τα δωρα των παιδιων προς εμας επιτραπεζια παιχνιδια . Θέλω παλιιιιιι......Ευχαριστουμε παιδια.

Wednesday, December 17, 2008

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΙΖΑ ΠΟΤΕ ΛΟΤΤΟ

Η Σημερινη. Απο το πρωι. Με μια φωτεινη εξαίρεση οικονομικου τυπου. Το πρόγραμμα είχε ως εξης:Δουλεια πανω στα κομματια το πρωι.Παραλαβη του τελικου μαστερ απο Αμερικη(πως το λετε εντο στο ελλαντα?). Πρόβα στη μια το μεσημερι.και μετα τις πεντε σπιτια μας.Συνεβη το εξης:

  1. Κράσαρε το προγραμμα που γραφω παρτες και εγραψα τις μισες απο την αρχη.
  2. Δεν εφτασαν τα μαστερ ποτέ λογω κακής συνεννοησης και μιλησα περιπου 856 φορες με 450 ανθρωπους(ξαναπηρα μερικους) για να καταλαηξουμε στο αυριο βλέπουμε
  3. Το φωτοτυπάδικο στη γειτονια μου ειχε χαλασμενο φωτοτυπικο.
  4. Η τράπεζα δεν μου εβγαζε λεφτα κι ετσι μπήκα με 5 ευρω στο ταξι.
  5. Η σαντεζα(τρειντμαρκ του μακη) ξέχασε οτι εχουμε προβα και μπερδευτηκε
  6. Ο τσελιστας ηρθε στις 14.00 γιατι στο τεβε που πηγε ενας απειλουσε οτι θα χαρακωθει αν δεν του δωσουν τα χαρτια του.
  7. Η πόρτα του στουντιο φρακαρε και δεν ανοιγε να μπω μεσα
  8. Ο ντραμερ νομιζε οτι ειχαμε αλλα κοματια να παιξουμε κι ειχε διαβασει αλλα
  9. έπεσε το ρευμα στο στουντιο τν ώρα της πρόβας
  10. θελω να παιξω λεξοκονμτρες με την αλεκα και δεν ειναι εδω

Thursday, December 11, 2008

Ξυπνησα στραβα 3 : Η επιστροφή

Ξυπνησα. Σηκώθηκα .Έβαλα στο λαπτοπ το pushing daisies να κατεβαίνει, έκατσα στον ντεσκτοπ,επιασα τις παρτιτουρες και του ςοδηγους, μετα μελετησα πιανο,λιγο τους οδηγος,λιγο πιανο,λιγο εμ εσ εν,λιγο πιανο,λιγο παρτιτουρες,ταισα ενα ζωο στο φεισμπουκ(μα την παναγια δε φανταζεσαι ποσος κοσμος ταιζει το ζωακι του στο φεισμπουκ) κλώτσησα κατι φιλους,ξανα οδηγους,ξανα πιανο,ηρθε ο δασκαλος του πιανου,μαθημα πιανου,ξανα εμ εσ εν , ενας κουραμπιες στο χερι,ξανα παρτιτουρες,ξανα πιανο,ξανα εμ εσ εν,ξανα κουραμπιες ξανα παρτιτουρες και είπα να κανω ενα διάλειμμα και να γράψω εδω πως είμαι επίσημα πλεον ένα ρομπότ που λειτουργεί στον αυτόματο και τρεφεται με κουραμπιέδες.

Monday, December 8, 2008

Συνεβη στην Αθηνα

Δεν εχω αισθανθει πιο "ιστορία" να εκτυλισσεται μπροστά μου στα 27 χρονια που ζω.Το τέλος μιας εποχής συνέβη τον Δεκεμβρη του 2008. ΣΟΚ

Sunday, December 7, 2008

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ



Δεν ήθελα να γράψω αμέσως για εκεινο το βράδυ.Ηθελα να καθαρισει το κεφαλι μου και να ξεμεθυσω εντελως.Πολυ μικρή διαρκεια. και με προβλήματα και με εναν ηχο που κοστισε αρκετες συχνοτητες στην ακοή μας λογω θλιβερων μπασων. Και άργησαν να βγουν πολυ. Και ειχε τρελο στριμωξίδι. Και κανανε μπαφους δίπλα μας και βρώμαγε ο τόπος. Και ο Κωνσταντίνος δεν ακουγόταν καλά. Κι οι διασκευές εντελως τρανσιές.Και ολα αυτά δεν στάθηκαν αρκετα για να στερήσουν απο την βραδιά αυτη τον εντονο ηλεκτρισμο. Γιατι οι δυο αυτοι τύποι ειναι μεγάλοι καλλιτεχνες. Και οι Στερεο Νοβα οτι πιο λυρικο και ευαισθητο μπορει να χωρέσει σε δυο roland

Tuesday, November 25, 2008

Με το καλο

Α)Τελειώνει το στούντιο. Νομίζω οτι το αποτέλεσμα πρώτη φορά είναι τόσο κοντα στην αρχική ιδέα. Γιούπι γι αυτό. Β)Ήρθαν οι γονείς μου.Αυτοι οι άγιοι ανθρωποι που δεν εχω και θεο να τον ευχαριστησω που μου τους έστειλε. Ηρθαν με σακούλες μήλα ,λαχανικα απο τον κηπο τους , δυο τεράστιες αγκαλιές, ενα καρο λεφτά για να ανανεώσω το σπιτάκι μου,με γεμισαν προμηθειες και αγάπη (και λίγες γκρίνιες αλλα χαλάλι ειλωτες εχουν γινει οι ανθρωποι ας παθουν ακ λιγο τα νευρα τους) και δήλωσαν τυφλή εμπιστοσύνη. Γιούπι και για αυτό.Γ) Νιώθω να μου λείπουν οι δικοί μου λατρεμένοι άνθρωποι (ξερουν αυτοι ποιοι ειναι και αν μου λειπουν) και εχω κουραστεί να συναναστρέφομαι ξενους κι αγνωστους.Οχι γιούπι για αυτο. Δ) Ξυπνησα στραβα 2

Sunday, November 9, 2008

Το καλό παιδί

Ο επόμενος ανθρωπος που θα μου πει "ρε είσαι πολύ συμπαθητικός" θα πεθάνει με μια γαλότσα σφηνωμένη στο λαρύγγι του. Μη με συμπαθείς. Ερωτεύσου με. Βρες αυτό το κάτι που θα σε κάνει να πιαστείς απο μενα και να με σκέφτεσαι.Άσε που σε τελικη ανάλυση ΔΕΝ είμαι καν καλό παιδί...

Monday, October 27, 2008

Ξύπνησα στραβά!

Επιτέλους.Ξύπνησα με πολύ άσχημη διάθεση, χωρις κανενα κέφι να κάνω τίποτα,χωρίς όρεξη για να κανω τις ενορχηστρώσεις,χωρίς πληρότητα,με άσχημο στομαχι και με την αισθηση οτι ειμαι τέρας ασχήμιας που θα γερασει μονο του.Πλεον δεν νιωθω εξωγήινος σε σχέση με τους αγαπημένους μου ανθρώπους που με κοιτάζουν σαν ξένο τόσο καιρό που είμαι καλα, ενω αυτοι έχουν βυθιστεί στα προβλήματά τους και -κυρίως- στα μη προβλήματα τους.Τέρμα το διάλειμμα παιδια.Τα κεφάλια μέσα. Είμαι δικός σας. Ας θρηνήσουμε όλοι μαζι για την ματαιότητα,την συναισθηματική μας καταπίεση,την ανευ λόγου κατάθλιψη μας,την αιώνια μιζέρια μας και την μικροαστική πατρίδα μας.

Friday, October 24, 2008

Βραβεία συνέβη Delivery 2008



Μόλις εφυγα απο την αγκαλιά της μανούλας μου και έπρεπε κι εγω να γίνω αντρας και να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων βρήκα παρηγοριά στην αγκαλιά των delivery.Έφαγα ξαναεφαγα παρηγγειλα ξαναπαρήγγειλα και ετσι περασαν 8 χρόνια ευχάριστης συνύπαρξης.Τα βραβεία Συνέβη λοιπόν ειναι αφιερωμένα αυτή τη φορά στα delivery !Με περηφάνια σας τα παρουσιάζω.

Βραβείο φτιάξε την προίκα σου τωρα Σε γνωστη "κεφάτη" πιτσαρία η οποία με καθε "σοβαρή" παραγγελία σου δίνει δώρο ποτήρι, πιατο, φλυτζανι, φλυτζανάκι, πιατο βαθυ,πιατο ρηχο ,πιατο γλυκου (ουτε μια υπερβολη ομως) .8 χρόνια προσφορές!Τα χω μαζέψει ολα απο δυο φορες!Βραβείο τωρα!

Βραβειο φυκια για μεταξωτές κορδέλλες Σε σχετικα πρόσφατα ανοιχθεν γωνιακό μαγαζί εδω δίπλα, το οποίο υποσχόταν οτι κανει ντελίβερυ απορρυπαντικα,γαλακτοκομικα,ρυζια,μακαρονια,τσιγαρα,εφημερίδες, σουβλακια, πιτσες, τυρόπιτες μεχρι και φρούτα και λαχανικά. Με τον Τσίρκα το ονειρευτήκαμε απειρες φορες το κυριακατικο πρωινο που θα παραγγελναμε τυροπιτες εφημερίδες και τσιγάρα.Ανθρακας ο θησαυρός. Δεν ειχαν ποτε ντελιβερα οποτε πήρα,ενω οταν ειχαν τους ειχαν τελειωσει τα τσιγάρα.Αν και μια φορα μου έφεραν αλευρι κυριακη μεσημερι.Ωστόσο σίγουρα δεν ειναι ο απο μηχανης θεος που διατυμπανιζουν στο φυλλαδιο που γεμίζει ελπιδα τον τεμπελη και ανοργανωτο κοσμάκη

Βραβείο "Το Μαγαζάκι του τρόμου" χωρίς αμφιβολία πηγαίνει στο μαγαζί που βρίσκεται ακριβώς κατω πο το σπίτι μου. Το καταραμένο αυτό ντελιβεράδικο αλλαξε απειρες φορές χέρια με όλο και χειρότερα αποτελέσματα,ενω επιστρατευτηκαν ακυρα ονόματα και εξισου ακυρα πιάταμε σκοπο να σώσουν μια ουτως η αλλως καταδικασμένη κατάσταση. Εσχάτως κατέληξε ψαροταβέρνα δίχως ντελίβερυ.

Βραβείο Σπούκι:the delivery version Στο μαγαζί που άνοιξε πρόσφατα λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου. Τηλεφωνώ.Μου απαντά ένας κύριος ο οποίος σαφεστατα πασχίζει να φανει πιο ευγενικός απ ότι έχει συνηθίσει μέχρι πριν να δουλεψει τηλεφωνητής στο μαγαζί αυτό.
-Παρακαλω?
-Καλησπερα θα ήθελα να κανω μια παραγγελια..
-Πείτε μου...
-Μια μερίδα κοτόπουλο σούβλας...
-Έχετε καμια ιδιαίτερη προτίμηση ΧΕΡΙ Η ΠΟΔΙ?????????????????
με έλουσε κρυος ιδρώτας ,σε αυτό το φρικιαστικό διλημμα επέλεξα πόδι εδωσα διευθυνση και το κλεισαμε.

Βραβείο "Δεν γελάμε πια με τα εξυπνακίστικα ονόματα σας" (ισοψηφία) Σε όλα αυτα τα λογοπαίγνια που εκαναν την εμφανιση τους τα τελευταία χρόνια που μου καθονται στο σβέρκο ως απέλπις προσπαθεια έξυπνης ιδέας βλ Ντερλικατέσσεν, Πεινακοθήκη ,Γυρολαγνία κτλ. Δεν θέλω να γελάσω.Να φάω θελω!

Αυτά.Τα επόμενα βραβεία ισως αργήσουν λιγο.δωστε μου λιγο χρόνο να περιποιηθω την παραγγελία σας...

Friday, October 10, 2008

....

Moratorium , versions of violence , tapes ...... orchid ..... not as we....citizen of the planet Μας ρήμαξες Alanis

Saturday, September 27, 2008

Ιησους απο την Ημαθία



Να τι προκύπτει όταν σκοτώνουν την ώρα τους δυο συνθεταράδες.Χθες στα γενέθλια της αδελφης μου(ακούς Αλέκα?) εγω και ο Τσίρκας καναμε μια Χριστιανική φωτογράφηση στην κουζίνα με τη βοήθεια των απλωμένων ρούχων.Φίλε εισαι ανεξέλγκτο ταλέντο και στη φωτογραφία!

Tuesday, September 23, 2008

Τελικά δεν έβρεξε J μου.ute gata ute zimia

Καλή μου Ute. Μικρή μου Γερμανιδούλα.Θέλω να σου ζητήσω ταπεινά συγγνώμη για όλα αυτά τα γίδια που ήρθαν στη συναυλία σου 20 λεπτά μετά την έναρξη, αρχισαν να καυγαδίζουν οταν τραγουδαγες brel και έφυγαν πριν κάνεις ανκόρ για να προλάβουν να περιδρομιάσουν σουβλάκια στην πλακιώτισσα.Παραβλέπω όλο αυτό το γυφταριό και στέκομαι στην μαγική βραδιά που μας χάρισες. Αψεγάδιαστη(αν και μεταξύ μας τα καινούρια σου κομματια είναι λιγο Kelly Family).Ξαφνικά το Ηρώδειο μετατράπηκε σε ένα whisky bar απο αυτά που μνημόνευσες ίσαμε 10 φορές οληυ τη βραδιά. Σ αγαπω σ αγαπώ!!!Ευκαρίστουμε

Tuesday, September 16, 2008

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ενα ταξίδι αστραπή.Και ξαφνικά τα πουλάκια οντως κελαηδούν, τα λουλούδια ανθίζουν κι όλα γίνονται εναν με δυο τόνους πιο φωτεινά.Ως και η κυρία καραμπελα που ήρθε να μου κανει τσαμπουκάδες γιατί λεει "εμεις οι οικοπεδούχοι της πολυκατοικίας εχουμε απαγορέυσει τα καρβουνα" και συνεχίζει "κι αμα μου καψεις την τέντα θα μου την πληρώσεις μετα" , μου πέρασε απο αδιάφορη ως και συμπαθητική σ ένα βαθμο.
Τι υπέροχα που τα χεις κάνει όλα ξαφνικα (μιλάμε έχω παθει κοκομπλόκο ο κακομοίρης)

Monday, September 8, 2008

ΒΡΑΒΕΙΑ "ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2008"

Αγαπημένοι μου 7 αναγνώστες, 2 καινούριοι ,κρυφέ αναγνώστη Μάκη,Αλέκα και τέσσερις εξ Αντωνίου απεσταλμένοι σας καλωσορίζω στην φαντασμαγορική απονομή των βραβείων "Συνέβη καλοκαίρι 2008" . Βραβεύονται πρόσωπα που σημάδεψαν το καλοκαίρι που μας πέρασε και άφησαν το αποτύπωμά τους στην καλλιτεχνική φύση μου.

Βραβείο Linguaphone-Στρατηγάκης"put the kot down" Στην αξέχαστη εκφορά της Αγγλικής από γνωστή(?) ηθοποιό που μας έδινε οδηγίες προς ναυτιλλομένους στην Επίδαυρο σε άπταιστα αγγληνικά.γκουντ ιβενινγκ Λέιντες ε Τζετελμαν.

Βραβείο "η κουμπάρα μπερδεψε τις τελετες" Με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες κουμπάρες κερδίζει η δική μας Αλέκα. Όμορφη,λαμπερή και απαστράπτουσα έκλεψε τις εντυπώσεις. Προδόθηκε όμως στη χαιρετούρα όπου μετα τα 50 πρώτα "ευχαριστούμε" , το αστραφτερό χαμόγελο έσβησε το φωτισμένο πρόσωπο σκοτείνιασε ο τόνος της φωνής έπεσε και χαμήλωσε τα μάτια κατακοκκίνησαν και τα σαφώς ψηλά τακούνια την ενόχλησαν και ψέλλιζε το ευχαριστούμε λες και απαντούσε στο ζωή σε λόγου σας!

¨Ειδικό Βραβείο "Τυφλές ελπίδες-Πέτρος Δουρδουμπάκης" Στον Άμλετ της Σαουμπίνε ο οποίος στην αρχή της παράστασης μας έδωσε τυφλές ελπίδες με την χοντρή κοιλιά του και τα πρησμένα του μάγουλα. Και εκεί που πας να νιώσεις τάυτιση και να πεις πως ο ήρωας της γενιάς μας μπορεί να είναι και χοντρός, σου κόβει τα φτερά βγάζοντας στη μέση της παράστασης την ψευτικη κοιλιά τα ψεύτικα μπούτια και τις ψευτικες μαγούλες του και αποκαλύπτει οτι απο κάτω κρυβόταν ένας τυπικός παιδαράς με ταλεντο.Τζίφος!

Βραβείο "σας σερβίρω θέα,θέλετε κι εξυπηρέτηση?" Στο υπέροχο μαγαζί vertigo στα Φηρά στη Σαντορίνη όπου ήπιαμε τις χειρότερες μαργαρίτες του πλανήτη,ικετεύσαμε για νερό χωρίς ανταπόκριση και ήπιαμε το πρώτο χάμο με εβαπορέ μεταμφιεσμένο σε μιλκ σεικ και πληρωμένο 8 ευρώ.

Βραβείο Spooky Στον άνθρωπο που είχε την ιδέα να ανεβάσει την αγαπημένη Άννα Καλουτά στη σκηνή του Ηρωδείου να ωρύεται "Είμαι ακόμα ζωντανή,ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΗ,Ε Ι Μ Α Ι Α Κ Ο Μ Α Ζ Ω Ν Τ Α Ν Η Η Η Η Η Η!" και μπαίνει η μπαντα και τραγουδουν όλοι μαζι "κι ειίιμαστ ακόμαααα ζωντανοι....στη σκηνηηη" .Μπρρρρρρρ!

Τα βραβεία θα ταχυδρομηθούν σε όλους τους νικητές μέσα σε 6-10 εργάσιμες ημέρες.Καλό σας βράδυ

Wednesday, September 3, 2008

ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕΕΕ......

(ανεβαίνω στο βάθρο....ξεροβήχω...κεντρίζω στο μικρόφωνο και ξεκινω)Αγαπημένοι μου 7 αναγνώστες,Αλέκα και 2 καινούριοι είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω οτι υπάρχει μια ,μικρή μεν αλλα ευδιάκριτη, πιθανότητα να είμαστε λιγοι περισσότεροι!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: (μουσική:ακουγεται ένα νοσταλγικό πιάνο)γεννήθηκα σ ένα μικρό χωριό της Μακεδονίας πριν 27 χρόνια. Ο έμπορας εκει δεν έφερνε blogs και έτσι όταν ήρθε η στιγμή να διαχειριστώ το δικό μου blog δεν είχα ιδέα οτι υπάρχει μια ρύθμιση που στερεί τη δυνατότητα comment σε αυτούς τους αναγνώστες που δεν διαθέτουν gmail λογαριασμό!!!Και φυσικα θα κοιμόμουν ακόμη τον ύπνο του δικαίου αν δεν με ταρακουνούσε ένας σοφός και έμπειρος blogger συμβουλεύοντας με να αλλαξω τις ρυθμίσεις.Σ ευχαριστώ καλέ μου.
Με λίγα λόγια:Το ΣΣΑ είναι όλο δικό σας χιλιάδες μου αναγνώστες(και εδώ μπαίνουν τα πρώτα συγκινητικά τσέλα).Για αυτό ήταν τόσο έρημο τόσα χρόνια?(κρεσέντοο)Συγγνώμη που σας πλήγωνα τόσον καιρό απαγορεύοντας σας να σχολιάζετε τα μικρά ποιήματα καθημερινότητας που καταθέτω εδω με σύνεση σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη.ΕΜΠΡΟΣ(ξεκινάει μουσική απο συμφωνική ορχήστρα με σαφεις αποχρώσεις συγκινησης και νίκης) Βγείτε από τα λαγούμια σας και ξεχυθείτε στις ηλεκτρονικές σελίδες του παραδείσου που ανοιγεται μπροστά σας(τα βιολιά παίζουν ψηλά και συγκινητικά) Σχολιάστε όλα τα θέματα του ΣΣΑ που καλύπτουν και τις απαιτήσεις του πιο δύσκολου αναγνώστη:Αυτοβιογραφικά,ενημερωτικά, κοινωνικά, πολιτικά,χιουμοριστικά,ποιητικά,μουσικά(η μουσική παιζει πια πολύ δυνατά και η φωνή δυναμώνει προκειμένου να ακουγεται,μαλιστα συμπεριλαμβάνει και ένα μικρό τρίξιμο τύπου γυρισαμε νικητες από τον πόλεμο και βγάζω λόγο).Δεν το βλέπετε???Τιγκα στις επιλογές!(ταυτόχρονα με το "Τιγκα" ακούγεται κι ενα γκονγκ για έμφαση) .Κι εγώ θα είμαι ΕΔΩΩ (ουρλιάζω πια και με συνοδευει ουρλιαζοντας συγκινητικά το μουσικο πανδαιμόνιο) ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΑΣ ΠΟΥ Μ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩΩΩ(Η μουσική τσίτα ετοιμαζεται για broadway finale) ΣΑΣ ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ(Κορώνα φωνητική και η ορχήστρα κόβει μεγαλειωδώς και απότομα).....{παυση....}.....{τριζονια.....} ......{είμαι μόνος μου σ'ένα αδειο γήπεδο....νέκρα...κοιτάζω δεξια κι αριστερά βιαστικά και ένοχα...τα μαζεύω και φευγω}

συμπέρασμα:Πλεον μπορεί να κάνει comment οποιος θέλει γιατι αλλαξα τη ρυθμιση που τοσο καιρο απαγόρευε κατι τετοιο

Monday, September 1, 2008

Κωλο βλαχούλες !!!!

Dis Quand Reviendras-Tu λέγεται το τραγούδι που ψάχνετε ,αλλα καλύτερα τακης περπινιάδης για το γάμο με κουμπαρα την αλέκα και νύφη μια κοπέλα που θεωρεί το "μπουμπάρια" πιο συνηθισμένη λεξη κι απ το κοκα κόλα.

Thursday, August 21, 2008

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΓΕΝΕΙΑΣ

Έχει παραγίνει το κακό.Στην αρχή το είδα και λίγο χαριτωμένο."Κοίτα να δεις που εμπνέω και σεβασμό τρομάρα μου" έλεγα ο βαριόμοιρος. Που να φανταστώ ομως τι με περίμενε. Πληθυντικός με περίμενε απο όλες τις μεριές!!Πληθυντικός που με κάνει να νιωθω γέρος και κρυόκωλος!Δε θα μιλήσω για το περίπτερο,δε θα μιλήσω για το σούπερ μάρκετ δε θα μιλήσω καν για την παραγγελία του μικροφώνου από Γερμανία . Θα μιλήσω όμως για το αγόρι γυρω στα 17 απο τον τρίτο που μου λέει "καλησπέρα σας πως είστε?" για την κόρη της αναπληρωτριας διαχειρίστριας που μόνο το χέρι δεν μου φιλάει και το αποκορύφωμα : Η κυρία απο το απέναντι διαμέρισμα που με αποκαλεί "Κύριο Θέμη" !!!!!!!!!!!!!!!Κάθε φορά που το ακούω αισθάνομαι εντονα την ανάγκη να πάρω ένα σουβλί και να της το χώσω στο μάτι κι αυτή να ουρλίαζει "κυριε Θέμη με πονάτε"!
Και το κερασάκι στην τούρτα:Πήγα που λες προχθες σ ένα ιντερνετ καφε(ας μη μιλήσουμε για το προβληματικό μου ιντερνετ,οχι ακομα.).Ένα τυπικό λιγδιασμένο ιντερνετ καφέ με χαλασμένα ακουστικά, καμια πενηνταριά υπολογιστές, άπλετο σκοτάδι και τη σωστή δόση μασχαλίλας.Εκεί είχε στηθεί ένας καυγάς μεταξύ υπαλλήλου και ενός απο τους (πανομοιότυπους) πελάτες."Αφου πατάω ctrl και δε μου δίνει οπλάκι το μ***ι. Με τη γ****λα τη τύχη σας εδω μέσα" δηλώνει ο αγανακτισμένος ΄πελάτης. "Ρε μ*****α δε φταίει το πληκτρολόγιο,κ******η που τα χετε γ****ει όλα εδω μέσα αφου δεν έχεις το τάδε πως θα σου δώσει το γ***οπλάκι?" προσπάθησε να δώσει λύσει ο υπάλληλος.Και εκεί άρχισαν να διαμαρτύρονται όλοι οι πελάτες και να αλληλοστολίζονται με βρισιές που δίνουν έμφαση στις σεξουαλικές διαθέσεις τους, καθως και στην περιγραφή της εκάστοτε μαμάς και διαφόρων ανατομικών της στοιχείων και της χρησης που τους κανει.Ο υπάλληλος (ένας τύπος στην ηλικία μου,με μακρια μούσια και μαλλιά,ψηλος και παχύς) κάνοντας μια τελευταία αναφορά στην παναγία το χριστό και ειδική μνεια στη μαρία μαγδαληνή επιστρέφει στο ταμείο του.Σηκωνόμαστε ταυτόχρονα εγώ κι ένας άλλος νεαρός να πληρώσουμε.Στο ταμείο ρωτάει ο νεαρός τον υπάλληλο :"Πόσο δίνω?" "2 ευρώ ρε φίλε" του απαντά .Πληρώνει ο νεαρός και φεύγει. Σειρά μου "Τι οφείλω?". Ο υπάλληλος σηκώνει το βλέμμα του και με ενα ύφος πλήρως μεταλλαγμένο λεει "Είναι ένα ευρώ." του το δίνω και απαντά "ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,ΝΑ ΣΤΕ ΚΑΛΑ"!Εκείνη τη στιγμή αισθανθηκα οτι από τα νεύρα μου ειχα αρκετή δύναμη για να σκαρφαλώσω με τα τέσσερα στο ταβάνι και να κόβω βόλτες ωσπου να ζαλιστώ και να πέσω.Η δευτερη σκέψη ηταν να τον πιάσω απο το γιακά και με δακρυα στα ματια να τον ρωτήσω "γιατί έχεις βάλει εναν τοίχο ανάμεσα μας?". Αλλά δεν είπα τίποτα.Μαζεψα το γέρικο κουφάρι μου και κίνησα για το σπίτι μου....

Saturday, August 16, 2008

Αιωνία τους η μνήηηημηηηη.....

Κηδευουμε σήμερα Σάββατο 16 Αυγούστου 2008 τα πολυαγαπημένα μας facebook,msn,myspace,blogspot, yahoo. Φαντάζεσαι το σοκ που υπέστην οταν γύρισα Αθήνα χθές μπήκα στο δωματιό μου και ήταν όλα νεκρά...δεν κινείται φύλλο στο ιντερνετ.Άνθρωπος δεν πατάει.Και γιατί να πατήσει?σαν και μενα ειναι ολοι που έκανα τέτοιο ηλίθιο προγραμματισμό και κατάφερα να είμαι ολομοναχος στην Αθήνα δεκαπενταύγουστο?

Wednesday, August 6, 2008

Cocooning



Και συνεχίζουμε τις θεματικές βραδιές!Μετά τη χθεσινη lounge ατμόσφαιρα με τα blue martini και τις βραστές γαρίδες(εντάξει έβαλε και λίγη φέτα η σαντέζα* στο κινέζικο ρύζι της) σήμερα αλλάζει το κλίμα φοράμε πιτζαμάκι παίρνουμε αγκαλιά το βίντεο του Βασίλη και βλέπουμε τα δεκάδες επεισόδια Τρεις Χάριτες που έγραφε ως έφηβος (σαφως και χρίζει ειδικης προσέγγισης η περίπτωση του αλλά τον αγαπάμε).Λες να πάμε για δεύτερη τέλεια βραδια σερι????Ολγα Μαρία Ειρήνη σας αγαπώ.Γυρίστε πίσω.

*jirashimosu trademark

Έχω μια φίλη

Έχω μια φίλη που αγαπώ πολύ.Που μια φορά της σκάλωσε το τσιγάρο στο ματι και της το καιγε και δεν επαιρνε χαμπαρι.

Έχω μια φίλη που αγαπώ πολύ. Που τις ταινίες τις λέει έργα.

Έχω μια φίλη που αγαπώ πολύ. Που έχει βάλει τουλαχιστον 4 κιλα τρώγωντας αποκλειστικά και μονο τα νυχια της (αντε και μπλακ φόρεστ απο το ζαχαροπλαστειο κοντα στην κυπριακη γωνια)

Έχω μια φίλη που αγαπω πολυ.Που καθησε μια μέρα κι εβαλε τα κλαμματα στη μεση ενος δωματιου που έβρεχε μπογια.

Έχω μια φίλη που αγαπώ πολύ. Που βάζει τα κλάματα οταν την πνίγει το δίκιο

Έχω μια φίλη που αγαπω πολύ. Που αγαπαει εναν Γιάννη και ζηλευω λιγο

Έχω μια φίλη που αγαπώ πολύ. Που καπνίζει σα φουγάρο και τρώει οτι βρει,αλλα την πιάνει πολλες φορες και κόβει ενα από τα δυο μαχαίρι.

Έχω μια φίλη που αγαπω πολυ.Που εχω βαφτίσει ενα καρτουν με το ονομα της και καθε γκαφα της γινεται σκιτσο
Έχω μια φίλη που κατέχει ξεχωριστή θέση σε αυτό το blog περα από τους 7 αναγνωστες και τους 2 καινούριους.Αλέκα!Σ αγαπω

Saturday, August 2, 2008

Βραβεία Συνέβη (εκτακτη βράβευση)

Αγαπητοί μου 7 παλαίμαχοι αναγνώστες,Αλέκα, καλα μας new entries(σε αυτό το σημείο ας υποδεχτούμε και τους 2 καινουριους μας φίλους) μαζευτήκαμε απόψε εδώ, αυτήν την όμορφη αυγουστιάτικη βραδιά για να τιμήσουμε με το ειδικό βραβείο "technical and technological achievement" για τη συνολική της προσφορά στη διάδοση της μουσικής μέσω νεων τεχνολογιών, την πασίγνωστη τραγουδίστρια που στοίχειωσε τα παιδικά και εφηβικά μας όνειρα όντας το απόλυτο ποπ είδωλο των αρχων του 90. Η αγαπημένη αυτή τραγουδίστρια λοιπόν έκανε την εξης δήλωση-sudoku σε μεγάλο ηλεκτρονικο περιοδικο με αφορμή το νεο της δίσκο: "Το cd λοιπόν έχει 12 τραγούδια, περιέχει και το video clip, κάτι που είναι πολύ σημαντικό γιατί δεν έχουν όλοι οι Έλληνες πρόσβαση στην τηλεόραση ή στο ίντερνετ, ώσπου να μπορούν να δουν το βίντεο κλιπ. Έτσι σκεφτήκαμε να το συμπεριλάβουμε και να παίζει σε οποιοδήποτε pc ή dvd. " Θ αφήσω εντελώς έξω το κομμάτι της δήλωσης που κόπτεται για τα ελληνικα νοικοκυριά που έχουν μεν pc για να δουν το κλιπ αλλα όχι ίντερνετ,γιατί αντιλαμβάνομαι πως δεν έχουν όλοι οι Έλληνες δυνατότητα πρόσβασης,(γιατί μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές που ο οτέ δεν έχει βάλει καλώδια,γιατί ξόδεψαν ολα τα λεφτά για την αγορά του pc και δεν εχουν για να βάλουν σύνδεση ή γιατί ανήκουν στις ηλικιες ανω των 65 που δεν χρησιμοποιούν ίντερνετ).Θα αφήσω το κομμάτι της δήλωσης που χαρακτηρίζει "πολύ σημαντικό" το γεγονός οτι περιλαμβάνεται στο δισκάκι και το κλιπ,λες και ειναι ανθρωπιστική βοήθεια του πνευματικού ταγου-ποπ ειδώλου στον κοσμάκη που θέλει να επιμορφωθεί καλλιτεχνικά. Θα σταθώ όμως στο δεν έχουν όλοι οι έλληνες πρόσβαση στην τηλεόραση.Και έστω οτι δέχομαι το ότι δεν έχουν όλοι οι έλληνες πρόσβαση στην τηλεόραση(λες και η τηλεόραση είναι ψωμί στην κατοχή).Σε ποιο οποιοδήποτε dvd θα παίζουν το κλιπ της αγαπημένης τραγουδίστριας? Δεν θα είναι αυτό το dvd συνδεδεμενο με καποιο δεκτη τηλεοπτικό?Θα την πήρανε διακοσμητική την τηλεόραση οι άνθρωποι για να χουν να βαζουν το σεμεδάκι?
Με λίγα λογια η τραγουδίστρια περιγράφει έναν νεοέλληνα ειδικη περίπτωση, ο οποίος έχει pc χωρίς να έχει ιντερνετ και dvd player σε μια τηλεόραση χωρίς κανάλια.Επιπλέον αυτος ο υβριδικός gadgetακιας έχει καψα να πάρει το δίσκο της αλλα αυτο δεν ειναι απο μόνο του αρκετο:Θέλει και να την βλέπει παρόλο που δεν εχει φροντίσει να εφοδιαστεί με τηλεοπτική κεραία η καλώδιο για το ιντερνετ.Αυτό παει να πει ικανοποιώ τα γούστα των πιο απαιτητικών ακροατών μου.
Ένα χειροκρότημα και ας ανεβει στη σκηνη να πάρει την τιμητική της πλακέτα

Sunday, July 27, 2008

Συνέβη στα Χανια


Τελικά είναι μοιραίο κάθε φορά που κάνουμε κάτι εγώ και η Νατάσσα να θυμίζει απόσπασμα από το "Ρετιρέ" ή το "Δις εξ αμαρτείν". Διότι πως αλλιώς να χαρακτηριστεί η θεαματική μας είσοδος στη λεβεντογέννα, λεβεντομάνα και γενικώς λεβέντικη κρήτη?Αφού λοιπόν έχουν κανονιστεί όλα με τη γλυκύτατη διοργανώτρια της συναυλίας για το πως θα πάμε που θα κοιμηθούμε και τα λοιπά, με ενημερώνει η κυρία Κ πως επειδή φτάνουμε χάραμα στο ξενοδοχείο, δεν θα υπάρχει κανείς στη ρεσεψιόν να μας υποδεχτεί και θα πρέπει να μπούμε μόνοι μας στα δωμάτια!!!!!!!!!!! "Τα δυο κλειδιά των δωματίων σας θα είναι σ ένα καλαθάκι πάνω στον παγκο της ρεσεψιόν" "Όμορφα!" απαντάω εγώ με απόλυτη υποκρισία το όντι αγχώδης και υστερικός.Και ξεκινά ο προσωπικός μου Γολγοθάς:Κι αν δεν βρούμε το καλαθάκι? Κι αν το βρούμε και δεν έχει τίποτα μέσα? Κι αν έχει γίνει λαθος και δεν μας έχουν κάνει κράτηση?Και περνάω ένα 8ωρο ταξίδι χαμογελώντας σαν την Κρίστα του τροχού της τύχης προσπαθώντας να κρύψω απο τα παιδιά τον φόβο μου οτι Α-Π-Ο-Κ-Λ-Ε-Ι-Ε-Τ-Α-Ι να γίνουν όλα σωστά.
Μετά απο ένα επικίνδυνα φυσιολογικό για τα δεδομένα μας ταξίδι,φτάνουμε στα Χανιά στο λιμάνι στις 6 το πρωί. Εκεί μας περίμενε ένα ταξί για να μας πάει στο κολυμπάρι. Ο ταξιτζής όντας πεπεισμένος οτι έχει στην κατοχή του το μπατ μομπίλ μας χάρισε ένα δωδεκάλεπτο ταξίδι με το τρενάκι του τρόμου καθώς έπαιρνε τις στροφές με 190(!!!!) χιλιόμετρα . Μετά από 4 τάματα στην παναγια τη βρεφοκρατούσα και 2 στον οσιο πατάπιο φτάσαμε μισοζαλισμένοι στον προορισμό μας.Η Νατάσσα,ο Αρης,εγώ,τρεις βαλίτσες μια κιθάρα και ένα βιολοντσέλο. Ο Ταξιτζής ξεφορτωσε τις βαλίτσες μας και μας αφησε μόνους στο "ξενοδοχείο" .Αν και ήταν ένας υπέροχος χώρος όπως διαπίστωσα αργότερα, στις 6.15 το πρωι με τα σκοτάδια και την ερημιά ήταν ίδιο με σκηνικό sequel του δρακουλα. Σκιαγμένοι και οι τρεις μπήκαμε στη σάλα υποδοχής και με την άκρη του ματιού μου εντόπισα τη ρεσεψιόν.Έτρεξα(τηρουμένων των αναλογιών) προς τα εκεί και τότε το αντίκρυσα: ΤΟ ΚΑΛΑΘΑΚΙ!!!!!!!!Και είχε μέσα και τα δυο κλειδιά μας. "Είσαι μεγάλος καραγκιόζης αγόρι μου" είπα μέσα μου βλέποντας πόσο άδικα πέρασα μια βραδιά μέσα στο άγχος για το κωλοκαλαθάκι.Πήραμε τα κλειδιά και κινήσαμε προς τα δωμάτια,η Νατάσσα,ο Άρης εγώ οι βαλίτσες μας η κιθάρα και το βιολοντσέλο. Ανοίγοντας το πρώτο (το δωμάτιο 18 συγκεκριμένα) έρχεται η πρώτη απογοήτευση. Δεν μας είχαν στρώσει τα κρεβάτια!!!!Η Νατάσσα σεληνιασμένη, αφου εκσφενδόνισε μια σειρά από βρισιές που καθόλου δεν ταίριαζαν στις χριστιανικές καταβολές του χώρου, έψαξε να βρει τη λινοθηκη του ξενοδοχειου!!!!! Βρίσκει μια ντουλάπα σ ένα διάδρομο που είχε κατι σεντόνια και τραπεζομάντηλα. "Θα σκεπαστούμε με αυτά" είπε στιβαρα και αποφασιστικά. "Μα ,νατασσούλα κι αν δεν πρέπει να τα παρουμε αυτα?" ψέλλισα εγώ και έλαβα μια απάντηση που ούτε μπορώ ούτε και θέλω να γράψω.Το ζήτημα έιναι οτι με έβαλε στη θέση μου και αποδέχτηκα στωικά το να κοιμηθούμε σε κεντημένα τραπεζομάντηλα. Μας είχε μείνει όμως μια εκκρεμότητα:Το δεύτερο δωμάτιο.Το δωματιο 305 που είχε ο Άρης βρισκόταν στο δεύτερο κτίριο στον τριτο όροφο πράγμα που μεταφράζεται σε αρκετά μεγάλη απόσταση αν αναλογιστεί κανείς το μπαγκάζι που κουβαλόυσαμε. Μετα από μια μινι περιπλάνηση φτάσαμε στο δωμάτιο 305 το οποίο ήταν σαφως καλύτερο με κλιματισμό τηλεόραση και λοιπά κομφορ. Αλλά το ποτήρι ξεχείλισε όταν είδαμε οτι ήταν μισοστρωμένο το κρεβάτι του και χρησιμοποιημένη η πετσέτα του!Δεν είχαν καν καθαρίσει το δωμάτιο από τον προηγούμενο ένοικο.Αφού η Νατάσσα ολοκλήρωσε το υβρεολόγιο που εγκαινίασε πριν, στρώσαμε ένα τραπεζομάντηλο και αφήσαμε τον Άρη να ξεκουράσει το ξαγρυπνισμένο και ταλαίπωρο κορμάκι του.
Στο δρόμο προς το δωμάτιο μας τα φουντωμένα νεύρα μας δωσαν τη θέση τους σε νευρικό γέλιο.Αρχίσαμε να γελάμε δυνατά στο διαδρομο του ξενοδοχείο για το οποίο ήμασταν πια πεπεισμένοι οτι ήταν άδειο.Το γέλιο μου όμως πάγωσε όταν αιφνης η Νατάσσα δήλωσε με σιγουριά:"Εγω δεν μένω σε αυτό το δωμάτιο.Θα πάμε πισω στη ρεσεψιόν να πάρουμε άλλο κλειδι"."Δεν μπορεί να γίνει αυτό νατασσούλα μου.Κι αν το δωμάτιο που θα πάρουμε είναι κρατημένο για άλλον?" είπα μισολιπόθυμος από το άγχος προσπαθώντας αδίκως να διασώσω μια ουτως η άλλως κουτσουρεμένη αξιοπρέπεια.Φυσικά έλαβα μια απάντηση που δε σήκωνε περιθώρια αμφισβήτησης και συνέχισα σιωπηλός το δρόμο προς τη ρεσεψιόν. Η ώρα είχε ήδη πάει 7 παρά. Ξανά στον πάγκο της ρεσεψιόν. Η Νατάσσα μπήκε απο μέσα και αρχισε να ψαχνει για κλειδιά. Εγώ ένιωθα το σβέρκο μου να μουδιάζει και δοκίμαζα αν μπορώ να σηκώσω τα χέρια μου ψηλά και να μιλήσω κανονικά γιατί έβλεπα το εγκεφαλικό να πλησιάζει. "Αχά!μια λιστα με κρατήσεις" φώναξε θριαμβευτικά η τραγουδίστρια πουαρώ. "Για δες εμείς είμαστε μέσα?" είπα εγω. "Ναι είμαστε!Μόνο που είμαστε στα δωμάτια 205 και 211!!!!!" είπε η σαντέζα μου και με κοίταξε με αυτό το γουρλωμένο χαμόγελο που σημάινει ταυτόχρονα γέλιο,τρόμο,αγωνία και τι πλάκα που έχει αυτό που ζούμε.Πήραμε τα σωστά μας κλειδιά, ξυπνήσαμε τον ταλαίπωρο τον Άρη από το δωμάτιο που είχε καταχραστεί όπως απεδείχθη κάναμε μια μινι μετακόμιση των πραγμάτων μας και ξεραθήκαμε στα κρεβάτια που δικαιωματικα μας ανηκαν και ήταν και στρωμένα!Σηκωθήκαμε σαν κύριοι στις 9 το πρωι συνατνήσαμε την κυρία Κ και στην ερώτηση "όλα καλά παιδιά?" "μια χαρα" απαντησαμε απολύτως συνομώτικά μ ένα στόμα μια φωνη και οι τρείς όπως ακριβώς τελειωναν όλα τα σήριαλ των 90s .

Friday, July 25, 2008

ΧΑΝΙΑ

Όμορφα είναι εδω!Είναι κι ο αγαπημένος μου j εδώ. Και η σαντέζα μας! Τόσα πολλά μα τόσα πολλά συμβαίνουν εδώ!Το επόμενο ποστ θα ειναι αφιερωμένο στο ταξίδι.(όχι όπως με της θεσσαλονίκης....)

Thursday, July 17, 2008

Lizz Wright



Η συναυλία που περίμενα όλο το καλοκαίρι(μαζί με Πλάτωνος και Κραουνάκη). Θα θελα πολύ να πω οτι ήταν αψογα,δυστυχώς όμως δεν ήταν. Κυριος γαρ πρεπει να κρατήσω ένα επίπεδο και να ασχοληθώ μονο με τα θετικά. Κρατάω λοιπόν για μια ΥΠΕΡΟΧΗ τραγουδίστρια,με πανέμορφη χροιά και ευγενική παρουσία "αφροχριστιανικου"(...) τύπου, μ ενα διάπλατο ζεστό χαμόγελο που φώτιζε καθ'όλη τη διάρκεια το πρόσωπο της.Επίσης 4 Υπέροχους μουσικούς (ο ντράμερ σίγουρα κάπου ειχε κρυμμένο ενα τρίτο χέρι) με πολύ ζεστό παίξιμο.Κρατάω, το my heart κυρίως για τον ενθουσιασμο του κοσμου,το speak your heart γιατι το λατρεύω ούτως η άλλως, το κομμάτι του κιθαρίστα της Μπράντον κάτι και κυρίως και πάνω απ όλα την Ε Κ Π Λ Η Κ ΤΙ Κ Η απόδοση του amazing grace α καπέλα. Κρατάω τα ψου ψου μας με τον Jirashimosu καθόλη τη διάρκεια της παράστασης (τα γνωστά που περικλείουν απο την κυρία μπροστα μας, τη φωνή της Λιζ και το ιδανικο για μας μιουζικαλ , μέχρι τον προβολέα που φωτίζει τον κιθαρίστα και την οικονομικη κατάσταση του δήμου Παπάγου) .Κρατάω την καθιερωμένη συνάντηση με την Αννούλα όπως σε κάθε συναυλία και την σπαρταριστή κουβέντα με δυο πολύ αξιόλογες και συμπαθητικές κοπέλες στην εξοδο μας απο το χώρο. Ξαφνικά, διαβάζοντας μονο τα θετικα συνειδητοποίησα οτι όντως πρόκειται για μια πολύ όμορφη βραδιά παρά τα μελανα σημεια......


υγ Lizz σ αγαπω

(η φώτο ειναι απο παλιότερο της λαιβ)

Friday, July 11, 2008

ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ

Εντάξει το καταλάβαμε. Ειμεθα μοδέρνοι. Απενοχοποιηση τώρα."Αγαπάμε" Έφη Θώδη "Αγαπάμε" Eurovision "Αγαπάμε" το εξωφρενικά κακόγουστο. Γιατί είμαστε χαλαροί τύποι και δεν κολλάμε στις ταμπέλες ποιοτικό,εμπορικό,ιστορικό,διαχρονικό, αξιοσέβαστο, trash , μεγαλόπνοο,ελαφρύ κτλ. Και πολύ διασκεδάζουμε με αυτό το σκουπιδαριό και πολύ το χαιρόμαστε.Δε φτάνει? Δεν έχει μπουχτίσει κανείς με όλο αυτό?Γελάσαμε μια γελάσαμε δυο. Είναι ανάγκη να μεταφερθεί όλη η τηλεοπτική μιζέρια μας και στην Επίδαυρο με αυτήν την καταταλαίπωρη επίφαση του νεωτερισμού?Γιατί ο καθείς βαφτίζει την αδυναμία του να χειριστεί ένα έργό όπως του αρμόζει "εναλλακτική ματιά" και "φρέσκια προσέγγιση"? Εντάξει με την αποδόμηση ,εντάξει με την "ακομπλεξάριστη" διαχείριση του αρχαίου κειμένου(που κρύβει εναν αθεραπευτα βαθυ κομπλεξισμο) μπορείς να μου δώσεις μια παράσταση "παραστασένια" στην οποία εγώ θα είμαι ο θεατής εσύ θα εισαι ο ηθοποιός και θα δημιουργήσουμε μαζί αυτην την πολύπαθη "ατμοσφαιρα"? Γιατί μου παραβιάζεις το χώρο?Γιατί εκβιάζεις την διάθεση και την συμμετοχή μου με τόσο ξώφθαλμο τρόπο και τόσο απεγνωσμένα?Γιατί πρέπει να γίνει διαδραστικό το παιχνίδι με όλη την καλή κοινωνια του θεάτρου που κάθεται στην πρώτη σειρά λες κι ειμαστε στα μπουζούκια?Γιατί πρέπει ν ακούσω παλι για τον Κούγια,το Λάκη, τη Θώδη, το Ρουβά ?Και ΚΥΡΙΩΣ γιατί πρέπει να μου απολογηθείς απο σκηνής για όλα αυτα??

Thursday, July 10, 2008

Αυτό θα μας φάει τον έλληνα

Μόλις Γύρισα από μια φανταστική συναυλία του Philip Glass....και είμαι πραγματικά εξοργισμένος. Δεν ξέρω ποιος φταίει μαλλον κατα παντός υπευθύνου το κόβω το θέμα μου. Διότι ποιος φταίει για το οτι ήταν τα 2/3 του θεάτρου άδεια?Ποιός φταίει που κάτι κυριούλες και κυριούληδες (που ανήλθαν στο σεβαστό αριθμό των 12 ατόμων) όντας προφανώς άσχετοι επι του θέματος Glass λάκιζαν σιγά σιγά με αποτέλεσμα να βλέπεις απο το δευτερο μισο της παράστασης ανθρώπους να φεύγουν?Ποιός φταίει για το προσδόκιμο των 12.500 ανθρώπων για κάτι τόσο εξειδικευμένο?Ποιός φταίει που κοτζάμ Glass και τον ξεπετάξαμε με ένα τυπικό χειροκρότημα(η δε σκήνη που αυτοί ακόμα αποχωρούν-το όντι 12 νοματαίοι- και τα παλαμάκια έχουν σωπάσει νομίζω θα με ντροπιάζει πάντα) ?Επειδή αυτός που φταίει λοιπόν δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιος είναι στέλνω όλο μου το βρισίδι και το πιο μεγάλο φάσκελο κατά παντός υπευθύνου.Σχωρνα μας Philip....

Monday, July 7, 2008

MAMMA MIA!!!!




Οδηγίες θέασης:Με το που αγοράζετε το εισιτήριο αποβάλλετε κατεπειγόντως απο μέσα σας κάθε ίχνος Γκοντάρ,Μπεργκμαν και Ταρκόφσκι , κάθε διάθεση να γίνετε ο Δημήτρης Δανίκας της γενιάς σας και όποια δυσανεξία στο τρίπτυχο mousaka-souvlaki-sirtaki και σε μεσόκοπους χλιαρούς Τζεημς Μποντ.Στη συνέχεια απενοχοποιείτε την ντίσκο και τους ABBA και αποδεχεστε οτι τα χιουμοριστικά gags δεν είναι ανάγκη να είναι παρθενογεννεσεις σε καθε ταινία υπερπαραγωγή. Τέλος παίρνετε ένα χυμό μήλο καρότο τζιντζερ και κάθεστε αναπαυτικά στο καθισμα του σινεμά.

Με αυτόν τον τρόπο θα περάσετε μιαμιση περίπου απολαυστική ώρα με μια Μεριλ Στριπ υπέροχη (ΥΠΕΡΟΧΗ ομως) καιμια σειρά από ενδιαφέρουσες ερμηνείες ,αλλοτε δροσερές και άλλοτε σπαρταριστες καθώς και ευστροφες διασκευές των τραγουδιών των ABBA (οι οποιοι πέραν των μεγάλων τους σουξέ δεν με τρελλαιναν ποτέ ιδιαίτερα ομολογω). Ένα ακρως ευχάριστο "για όλη την οικογένεια" θέαμα. Φεύγεις χαρουμενος και ξανανιωμένος.ΠΡΟΣΟΧΗ!!!Αν έχετε διάθεση να ασχοληθείτε σοβαρά με αυτήν την ταινία μην μπείτε στον κόπο να τη δείτε.Θα γίνετε σαν τους κλασσικους γκρινιάρηδες που βλέπουν ολα αυτά τα υπερχαρούμενα και αφελή πραγματα και τα συγκρίνουν με ότι συμβολικο ευρωπαικο κινηματογράφο έχουν δει στη ζωή τους.Μα εδώ έχουμε να κανουμε με μια σουρέαλ κατάσταση:Μια ταινια που η Μεριλ Στριπ τραγουδάει εξαιρετικά ABBA (ακούστε την στο ομώνυμο και στο επικο σχεδόν winner takes it all και θαυμάστε τι παει να πει τεράστια ηθοποιός) πλαισιωμένη απο χαριτωμένους Έλληνες γεράκους α λα ZORBA THE GREEK.

Tuesday, July 1, 2008

ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΗ ΓΑΤΑ

Από την Schaubuehne σε σκηνοθεσία Ostermeier.Μια πολύ ωραία παράσταση (καλή μου Estelle επίτρεψε μου να διαφωνήσω)με εκπληκτικους ηθοποιούς.Υπόδειγμα απλότητας και της δύναμης που έχει αυτή να ξετυλίγει τις πολλαπλές αναγνώσεις. Έφυγα λίγο ελαφρύτερος απο Πειραιώς 260 απόψε(Βάρος που αναπληρωσα αμέσως μετά στο butcher's).Ενα δείγμα, αν και στα Γερμανικά δίνει μια ιδέα:

Saturday, June 28, 2008

Άννα Γούλα



Χθες αναφέρθηκε η περσόνα-κατασκέυασμα της αριστουχου της ΑΣΚΤ Χαράς Κολαϊτη και είπα να ποστάρω κάτι από αυτό το αναγουλιαστικό κατασκευασμα που με τόση σοφία και δεξιοτεχνία επλασε η κοπελα αυτή

Wednesday, June 25, 2008

Α' απονομη βραβείων "Συνέβη"


Λοιπόν αγαπημένοι μου 7 αναγνώστες και Αλέκα (καρατσεκαρισμένο που έλεγε και η αείμνηστη). Από σήμερα το πολυαγαπημένο σας Σ.Σ.Α. (συνεβη στην Αθήνα) με βαθειά συγκίνηση και περηφάνια παρουσιάζει και καθιερώνει τα βραβεία "συνέβη".

Λίγα λόγια για τον θεσμό:

Τα βραβεία θα δίδονται σε άτακτα χρονικά διαστήματα και για διάφορους λόγους και αιτίες. Σήμερα βραβεύωμεν τη διαφήμισή.Αύριο μπορεί το καλύτερο καζαν-ντιμπι.Θα δούμε.Πρόεδρος είμαι οτι γουστάρω κάνω.Τα βραβεία δεν συνοδεύονται απο χρηματικό έπαθλο.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗ ΞΕΚΙΝΑ

Βραβείο "Δυσφημισέ με τώρα": Το ειδικό βραβείο αυτό απονέμεται στην καινούρια διαφήμιση εταιρείας αυτοκινήτων η οποία αφού παινεύει το αυτοκίνητο για την άρτα και τα γιάννενα που διαθέτει τελειώνει με την φράση "Με 18.900 ευρω.Εσεις θα ζητούσατε ποτέ τόσα πολλά?"!!!!!Συμβουλή:Βάζουμε σε σωστή σειρά τις φράσεις για να βγαίνει το νόημα που θέλουμε κι όχι ακριβώς το αντίθετο.

Βραβείο "Υπερμόντελος και ιερο τέρας υποκριτικής τεχνης":Απονέμεται σε παλαίμαχο ποδοσφαιριστή ο οποίος διαφημίζει γιαουρτοειδή που ρίχνουν την χοληστερίνη.Εκτός οτι ο άνθρωπος δεν χτενίστηκε καν για να βγει να τα πει,ακούγεται να μιλάει βαριεστημένα με ένα λάμδα βαρύ σαν ιστορία και μασώντας τα μισά λόγια.Στην ηχητική επεξεργασία που του κάνανε δε στο τελευταίο σλογκανάκι νομίζεις οτι φεύγει κι από το μικρόφωνο.Κορυφαία στιγμή του είναι όταν περπατάει και ενώ πρέπει να μιλαει κοιτώντας στα μάτια τους τηλεθεατές (δηλαδή την κάμερα που τον ακολουθεί) καθώς θα τους δίνει επιστημονικά στοιχεία για το πως αυτό το γιαούρτι μειώνει χοληστερίνη χοληστερόλη και δε συμαζέυεται,αυτός παράλληλα ρίχνει και λοξές ματιές ξώφαλτσες πιθανότατα στο σκονάκι η στον υποβολέα ή στο παπουτσι του μακενίστα.

Βραβείο "Κούλανε με με το σλόγκαν σου": Απονέμεται στο δημιουργικό που ενέκρινε το σλογκαν "Στη ζωή όταν έχεις επιλογές,επιλέγεις πάντα το περισσότερο".Στο χωριό μου εμεις όταν έχουμε επιλογές επιλέγουμε παντα το καλύτερο κι οχι το περισσότερο. Αν έχεις δηλαδή πολλά πάρα πολλα ρεβύθια και ένα φιλε μινιόν σύμφωνα με το σλόγκαν θα επιλέγεις ΠΑΝΤΑ τα ρεβύθια.Βραβείο και γρήγορα.

Βραβείο "μουφα τελεμάρκετινγκ": Βλέπω απ τα μισά μια διαφήμιση με κατασυγκινημένες τροφαντές κυρίες με μέση δαχτυλίδι."Αλλαξε η ζωή μου" αναφωνει η μια "Με ξανα ερωτεύτηκε ο Αντρας μου" η άλλη.Τι διάολο ,σκέφτομαι.Τα κορίτσια παίρνουν κανα χάπι που τους ροκανίζει τη σαμπρέλα και τους αφήνει το προγούλι?Και μετά είδα το φως το αληθινό.Φοράνε έναν μασαζοκορσε τα κορίτσια που τις φασκιώνει και φαίνονται απο 3 εως 15 πόντους λεπτότερες,αλλά μόλις τον βγάλουν τι ειχες Γιάννη τι είχα πάντα γίνονται.Το βραβείο αυτό απονέμεται τιμητικά στον ηλίθιο άντρα που ξαναερωτεύτηκε τη γυναίκα του αλλά από τότε δεν την έχει δει χωρίς ρούχα.

Friday, June 20, 2008

ληστεία

Μεσημεράκι....γυρίζουμε από μια βόλτα στα ΙΚΕΑ με το Στέλιο και τον Βασσίλη .Χαρούμενος για τα καινούρια ποτήρια κρασιου που πήρα(ναι εγώ ειμαι η Μαίρη Παναγιωταρά) βγάζω το κλειδί και πάω να το βάλω στην κλειδαριά!Αμ δε!Τη θέση της κλειδαριάς είχε πάρει μια κουφάλα γεμάτη βίδες και σιδεράκια.Κάποιος προσπάθησε να μπει σπίτι μου!!!Σπίτι μου!!!!!!!!! Παίρνω τηλέjavascript:void(0)
Δημοσίευση ανάρτησηςφωνο έναν κλειδαρά.Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί μου είπε ψύχραιμος ο άνθρωπος.Βέβαια μέχρι να περάσει αυτό το δεκάλεπτο σκέφτηκα όλα τα πιθανά σενάρια:α)Δεν κατάφεραν αν μπουν και το άφησαν στην ησυχία του το σπιτάκι μου. β) μπήκαν και έκλεψαν τα πάντα και μου άφησαν μόνο τις πατημασιές στους στο μαρμαρο του σαλονιού. γ) Μπήκαν ήπιαν νερο ξεδίψασαν κι εφυγαν. δ)παναγια μου το λαptop!!!!!!
Ηρθε ο κλειδαράς, ανοιξε την πόρτα και το μυστήριο λύθηκε:Είχαν μπει είχαν ψάξει μονο τα κοσμήματα της αδερφής μου και δεν βρήκαν παρα κάποια κοσμήματα μικρης οικονομικης αξίας . Το υπόλοιπο σπίτι άθικτο. Αλλά ξαφνικά συνειδητοποιείς οτι ΤΙΠΟΤΑ δεν σου ανήκε ι ούτε καν ο προσωπικός σου χώρος....

ΡΕΖΙΛΙ

Σφραγίστηκε το θέατρο Λυκαβηττού λίγες ΄ώρες πριν τη συναυλία του James Blunt !!! Ο ΕΟΤ το αποφάσισε,λεει, η δημοτική αστυνομία το εκτέλεσε. Χαμός για το τι θα γινει με τις επόμενες συναυλίες!Ντροπή...ανοργανωσιά

Wednesday, June 18, 2008

Speak your heart



Το λατρεμένο αυτό τραγούδι ήταν το soundtrack του ταξιδιου στη θεσσαλονίκη και μια από τις λίγες στιγμές που συμφωνήσαμε με την ξανθούλα μου για καλλιτέχνη και τραγούδι με την πρώτη.Lizz σε περιμένώ.

Saturday, June 7, 2008

mikrosprigkipas_B612


Ανέβηκε χθες στο θέατρο σημείο η πρώτη χοροθεατρική παράσταση της ομάδας Asomo4. Μέχρι τη Δευτέρα.Σε χορογραφία Μόνικας Κολοκοτρώνη,σκηνικά-κοστούμια Αλίκης Αρναούτη,φωτισμούς Νικου Κουλοχέρη και μουσική δική μου.Βασισμένη στον μεγάλο έρωτα του συγγραφέα του μικρού πρίγκηπα με την Κονσουέλο.Ελπίζουμε να σας αρέσει.Το βασικό μουσικό θέμα μπορείτε να το ακούσετε εδω

Wednesday, May 28, 2008

ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ "ΑΔΕΛΦΕΣ" ΜΟΥ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ



Τελικά αυτός ο αντιπαθητικός νεαρός κατάφερε και κέρδισε την Eurovision αναγκάζοντας τους φανατικούς του θεάματος να χρυσοπληρώσουν ταξιδι στη Ρωσία για την επόμενη διοργάνωση.Εμένα πάντως οτι μου άρεσε δεν προκρίθηκε ή δεν πηγε καλά.Ας είναι.Φάγαμε τουλάχιστον μακεδονίτικα σουβλάκια και πάπρικα(τύπου τυροκαυτερη ειναι αυτη).Θέλω να γράψω για το ταξίδι θεσσαλονίκη αλλα θ αφιερώσω μεγαλυτερο ποστ σε στιγμή εμπνευσης.

Saturday, May 17, 2008

Ανηφορίζουμε.......


Αν και χωρίς το Γεράσιμο δεν θα ειναι ιδιο αυτό το ταξίδι (ας οψεται η μαμα πατρίδα...) είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιτέλους θα παίξουμε Θεσσαλονίκη.23 Μαιου.Μια έμφανιση.Στην Αίγλη.Θα έρθετε?

Tuesday, May 13, 2008

Θα τους πιω το αίμα




Έτσι και πειράξουν μια τρίχα από το ξεροκέφαλό σου θα τους κάνω φασαρίες. Θα βγει από μέσα μου και πάλι η Χαρούλα Πεπονάκη και θα τους το κάνω κεραμιδαριό.Ξύπνησα με νεύρα. Αντε να τελειώνουμε γιατί έχουμε να σχεδιάσουμε και το ταξίδι μετά(αστην να λεει την ξανθια,λονδίνο να παμε)

Monday, May 5, 2008

ΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ



Γυρνούσαμε με τα παιδιά από την κανέλλα και ό Στέλιος σκάλιζε το ραδιόφωνο(ως συνήθως) ψάχνοντας το τέλειο soundtrack.Και πάνω στο εκνευριστικό ψάξιμο των σταθμών άκουσα λίγα δευτερόλεπτα από μια οικεία μελωδία και μια όμορφη φωνή να τραγουδαει "κι ουτε εσυ εχεις τη λυση να μου δωσεις που γυρευω". Ήταν η Βόσσου στην πρωτη εκτέλεση απο το φιλαρακι.Μια νεαρή τοτε τραγουδοποιός που αποτυπωνε μια προσωπικη ισως στιγμη με αφοπλιστικά άμεσους στίχους και δημιουργουσε ενα τραγούδι έτοιμο να ταυτιστεί οποιοσδήποτε μαζί του.Και σκέφτηκα πόσο υπέροχο τραγούδι!Και πόσο στεναχωρέθηκα στην ιδέα οτι αυτή η στιγμή χάθηκε κάπου μέσα στις χιλιάδες εκτελέσεις του κομματιου.Αλλα μιλάμε για χιλιάδες εκτελέσεις. Αυτη τη στιγμή που γράφω σίγουρα καποιος θα το τραγουδαει καπου στην ελλάδα.Σε μια παρέα που πίνει ΄ρετσίνα σε ταβερνείο, σε κάποιο σκυλλάδικο η κουλτουριάρα της αρχής ,σε κάποιο διαμερισμα στην κυψέλη σιγονταροντας την εκτέλεση του από τον Ρέμο,στο σκαφος,στο τροχόσπιτο,στην εξοχή ΠΑΝΤΟΥ!!!!!Καημμένα κακοποιημένα τραγουδάκια που σας τραβηξαν από τα άλλοτε ομορφα μαλλιά σας και σας κατηντησαν ανυπόφορα τρίλεπτα εγκληματάκια ,σας αφιερώνω αυτή τη δημοσιευση και εχω να σας πω οτι σας ΑΓΑΠΩ.Σ αγαπώ καλο μου να μ αγαπάς,σ αγαπώ καλη μου Ριτα,σ αγαπω΄με το ιδιο μακο.Ενός λεπτου σιγη....

Thursday, May 1, 2008

Με πειθεις.



Χθες πήγαμε με τα παιδιά στο live του Κωστή στην Trova. Θέλω να γράψω τόσα πολλά για να περιγράψω αυτό που έγινε χθες αλλα αισθανομαι πως δεν γινεται να μεταφερεις με τιποτα σε Θα προσπαθησω να δώσω μια ιδεα. Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο . Ο Μαραβέγιας αεικινητος ξεσηκωτικος κεφατος αισιόδοξος παλαβός (με μια εκπληκτική αισθηση του μετρου στην παλαβομαρα ομως.Δεν εγινε καραγκιοζης ουτε μια στιγμη) τα παιδια επαιζαν ΑΠΙΘΑΝΑΑΑΑΑ.Αριστουργηματική μπαντα (Γρηγόρης Ντανης κιθάρες και Ιλαν Μνουαχ σαξόφωνα ήταν μαζι μας στον Ιανο κι εσκασα από ζήλεια που τους εβλεπα να παίζουν)ο Αγγελος παπαδάτος κοντραμπάσσο(performer οχι αστεια) ο Παπαβρανούσης τύμπανα (γαλλικής σχολής κλασσάτο παίξιμο υπέροχος μονο με μια κασα ενα ταμπουρο κι ενα δυο πιατα) και φυσικά ο ίδιος ο κωστής ακκορντεον.Ενα εκπληκτικό σετ από την Θεοδώρα Τζήμου γεμάτο θεατρικότητα και ενέργεια και ενα death car μαγευτικο απο την αλλη κοπελα που ηταν εκει!
Πηγα εκει απλως χαρούμενος που θα συναντησω τον κωστή τον ιλαν και τον γρηγόρη και εφυγα ΠΕΤΩΝΤΑΑΑΣ βραχνιασμενος με τα χερια μου να πονανε απο το χειροκροτημα!Υπέροχα.

υγ Για να μη μιλήσω για τον Λαμπρο Φιλίππου που παρευρισκόταν ως θεατης και είπε ενα ederlezi που ακόμα ηχεί στα αυτιά μου και με συγκινει,γιατι δεν ξερω αν θα τον ξαναπετύχετε εκει.Σας το εύχομαι...

Monday, April 28, 2008

Nantes



Τζαμπα κουβαλάμε τύμπανα και νοικιάζουμε πληρώνοντας τα μαλλια της κεφαλής μας!Κάδοι απο δω και πέρα και τουμπελέκια φορητότατα!Κουντουράκη τέρμα οι ταλαιπωρίες!Αριστούργημα!

Saturday, April 26, 2008

χριστος ανεστη....

....κι εγω φτιάχνω αυγολέμονο και τραγουδάω με το ρυθμό της καμπανας "Παντοτε φεύγω μ ενα γρήγορο τραίνο".....Κάτι έχω κάνει λάθος αλλά θα το εντοπίσω.

Tuesday, April 22, 2008

Βουτιά στο παρελθόν

Χθες είχαμε μια μεταφυσική συνάντηση με την Νατάσσα και τον Γεράσιμο.Και λέγω μεταφυσική γιατί ενώ δεν ήταν να βρεθούμε οι τρεις μας συναντηθήκαμε 12 τα μεσάνυχτα και καταλήξαμε ως τις 5 το πρωί να ακούμε άσχετα μεταξύ τους αλλά συλλεκτικής αξίας ηχητικά ντοκουμέντα. Πράγματα που ηχογραφήσαμε μερικά χρόνια πριν με μια ευρεία ρεπερτοριακή γκάμα:Από ηχογραφήσεις μεταμεσονύχτιες δικές μου στις οποίες παλεύω μέσα σε χασμουρητά και βήχα να αποτυπώσω τη μελωδία που μου έχει έρθει μέχρι τη νατάσσα να τραγουδάει φαρσι στίχους απο τραγούδια που τώρα της φαινονται παντελώς άγνωστα.Εγω, με δυο υπερτροφικές αμυγδαλές σφηνωμένες στο λαρύγγι μου, ακούγομαι σαν τον κέρμιτ που προσπαθεί να γράψει όσο πιο άσχημα τραγουδια γίνεται(με πάσα ειλικρίνεια όμως.Μα τι σκεφτόμουν?) η Νατάσσα με μια λεπτή φωνούλα που προσπαθεί να την βαρύνει ακουγεται σαν εντεκάχρονος και κάπου ανάμεσα πεταγεται κι ενας γεράσιμος με όλα τα σύμφωνα τροχισμένα με γυαλόχαρτο!Ντέμο(βαρια κουβέντα) που φτιάξαμε για τον πρωτο δίσκο των παιδιών,μιμησεις και πλάκες ,αποκλειστικές μεταδόσεις αγαπημένων καλλιτεχνων που τις έγραφα από το ραδιόφωνο κι αλλα πολλά αναλογικά και συγκινητικά΄.Και θυμήθηκα που λέγαμε το απόγευμα με τον Γεράσιμο για το παιχνίδι γυαλι ντουνια και μου ρχεται να τα πάρω όλα αυτά και να τα φυτεψω στο χωμα να φτιαξω τον δικο μου γυαλινο κόσμο με΄μικρές στιγμές που πολλές από αυτές ούτε θυμόμασταν οτι υπήρξαν και όσες θυμόμαστε φαντάζουν περίπου μισό αιώνα πριν...

Friday, April 18, 2008

απεταξαμην?

Δεν είναι πως δεν μ εχεις κουρασει κι εσυ.Πτώμα μ' έχεις κάνει.Μου έρχεται συχνα να σου σπάσω τα μούτρα ετσι που σε βλέπω να σέρνεις το κουφάρι σου βαριστημένα και μίζερα.Αλλα το μεγάλο μου πρόβλημα είμαι εγώ σε σχέση με εσένα. Με βαρέθηκα.Πολύ.Με βαρέθηκα τόσο που ούτε να μου μιλάω δεν θέλω. Αμα με πετύχω στο δρόμο θα με φτύσω έτσι που χω καταντήσει.Ενα ανάπηρο συναισθηματικα ανθρωπάκι που κρεμεται απο καθε σου λέξη και διατυπωση. Σήμερα έξω από το σούπερ μάρκετ σκεφτόμουν τι να κεράσω τον Γεράσιμο και τον Αντώνη που θα έρχονταν και ένιωσα στιγμιαία πολύ ευτυχισμένος. Οι ανθρωποι που αγαπώ μου φάνηκαν όλος ο κόσμος.Ωσπου ήρθε το βράδυ και τα μαύρισες όλα με αυτό το σκυθρωπό βλέμμα που σε κανει να μοιάζεις γκρι.Αι σιχτιρ.Κι εσυ κι εγω μαζί.

Monday, March 17, 2008

ΤΡΕΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΣΠΟΤΟΙ

Το πρωί ήμουν σε μια παρέα με φίλους μου και βρέθηκε εκεί η μητέρα του ενός.Κάποια στιγμή το (βιονικο τ ομολογώ...) αυτί μου πιάνει την μαμα κι εναν από τους φίλους μου να συζητούν για το τι ψυχοφάρμακο παίρνουν!!!!Αυτή παίρνει δέκα χρόνια το ταδε αλλα πια δεν την πιάνει αυτός παίρνει το δείνα πετάγεται ένας άλλος απο την παρέα και συμφωνεί οτι το δείνα είναι καλύτερο φάρμακο,ο Γ μου ζήτησε να του εξασφαλίσω μια καρτέλα απο έναν γνωστό μου που παίρνει τα ρεμεραν ή κάπως έτσι κι εγώ συνειδητοποιώ πως ο μόνος λόγος που με κρατησε πολλές φορές μακρια από τον ψυχίατρο ήταν οτι δεν είχα τα λεφτά παρόλο που τον είχα απόλυτα ανάγκη.Και σε κανέναν μας δε φάνηκε παράλογο όλο αυτό. Χάπια και γιατροί για όλους.Τι μας συμβαίνει ρε παιδιά?Προχωρημένα πράγματα...

Sunday, March 9, 2008

Thursday, February 28, 2008

Επιστροφή στον αληθινό κόσμο!






Τον οποίο έχασα για αρκετό καιρό αλλά για ιερό σκοπό.Ενορχηστρώσεις,ηχογραφήσεις,μίξεις ,κακοτυχίες,ευτράπελα,bloopers(με πιανεις Γερασιμε...) και ετοιμο το δισκάκι μας!
Και το όνομα αυτού:"Μέχρι το τέλος". Το αγαπάμε πολύ.Έτοιμα και τα live μας τα Σάββατα στον Ιανό.Πρώτο live 1 Μαρτίου.Να έρθετε να μας δείτε.Αντε κινητοποιηθείτε!

Monday, February 18, 2008

Όποιος στο χιόνι περπατει....

Ο τίτλος του blog μου με αναγκάζει να το ξυπνήσω από τη χειμερια νάρκη που βρίσκεται.Διότι τι συνέβη στην Αθήνα είμεθα κύριε πρόεδρε αν δε σχολιάσουμε το κακό που βρήκε την Αθήνα την μαύρη(η μάλλον άσπρη) Κυριακή που μας πέρασε.Χιόνισε!!!!Και σε μια πόλη που παραλύει με δυο ψιχάλες βροχής καταλαβαίνεις τι σημαίνει το χιόνι!Εγκλωβίστηκαν όλοι στα σπίτια τους και οι μόνοι που πήγαν για δουλειά ήταν οι έρμοι οι ρεπόρτερ που μετέδιδαν τα τρομακτικά νέα της κακοκαιρίας (μια κακοκαιρία που τους έκατσε μια χαρά καθότι ο Ζαχόπουλος πάλιωσε,τον Χριστόδουλο τον κλάψαμε ,τον καινούριο αρχιεπίσκοπο τον βγάλαμε και το καρναβάλι θέλει ακόμα) τους τραυματισμένους από τα χιόνια,αυτούς που τους τέλειωσε το πετρέλαιο, αυτούς που πήγαν βόλτα στο Σύνταγμα και αγνοούνται έκτοτε, θύματα από τις χιονόμπαλες κτλ.Αφού πήγα στο σούπερ μάρκετ για κονσέρβες και 2 τσουβάλια ρύζι μπας και τη βγάλουμε και φέτος. Και ξυπνάς Δευτέρα πρωί και το χιονάκι το κακόμοιρο που ήταν και αραιής πλέξης το έπαιρνε ο αέρας και το σήκωνε. Αυτή ήταν και η κακοκαιρία.Γκρινιάρηδες.Κρυώσαμε 2 μέρες και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Μόνο ο Αντωνάκης μου το χάρηκε που αποκλείστηκε κι έβγαζε φώτο στα χιόνια

Monday, January 21, 2008

.........

Σήψη.Κι αν γυρίσεις την πλάτη στην διεφθαρμένη κυβέρνηση συντάσσεσαι με μια αντιπολίτευση φτωχό συγγενή πάνω απ την κληρονομιά.Και αν γυρίσεις την πλάτη σε αυτούς
βλέπεις την αθλιότητα των εξαρτημένων μέσων που οι δημοσιογράφοι γίνονται οι ίδιοι είδηση, καλοπληρώνονται για να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και τρώνε τις σάρκες τους πάνω από τα εκατομμύρια .Κι αν γυρίσεις πλάτη και σε αυτούς βλέπεις τον ζαμανφου τον Ελληνάρα τον σωστό τον πρόστυχο που προτιμά να κλείσει τα αυτιά του απ το να ανοίξει το στόμα του,γιατί σίγουρα κι αυτός όπως κι εσύ κι εγώ κάπως θα κουτσοβολεύτηκε. Και φέρνεις σβούρες γύρω απ τον εαυτό σου ώσπου να ζαλιστείς και να πέσεις.Καληνύχτα Κεμάλ,τελικά, αυτός ο κόσμος όντως δε θ αλλάξει ποτέ.

Τρεις ασήμαντες συνήθειες!

Δεύτερη πρόσκληση για μπλογκοπαίχνιδο!θα κολακευτώ και δεν είναι σωστό.Sugarproof, αϊ ντου.Λοιπόν:

1.Πριν πάω στο super market λατρεύω να γράφω τα ψώνια τακτοποιημένα.Τα χωρίζω σε ομάδες (μαναβική,γαλακτοκομικα κτλ) και τα βάζω σε σειρά έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ξαναπεράσω από το ίδιο μέρος.Δυστυχώς λόγω χρόνου δεν προλαβαίνω να το κάνω και πολύ τελευταία (φρικιό που του στερούν τη χαρά)

2.Βουρτσίζω τα δόντια μου πάντα με βάση το ρυθμό ενός τραγουδιού που έχω στο κεφάλι μου εκείνη τη στιγμή.Μεγαλύτερο σουξέ στο βούρτσισμά η "πίστα από φώσφορο"

3.'Οποτε μπαίνω μόνος σε ταξί παίρνω τον κολλητό μου το Φώτη από θεσσαλονίκη τηλέφωνο.Μόνο τότε.Ευτυχώς μπαίνω σε ταξί καθημερινά.

Kiara,square,antonis, και λοιποι καλοι μου φίλοι ο παλαβός σας φίλος σας καλεί να παίξετε

Saturday, January 12, 2008

2007+1

Ο αγαπημένος μου jirashimosu με κάλεσε στο πρώτο μου μπλογκοπαίχνιδο.Γιούπιιιιι!

Το παιχνίδι αφορά 7+1 πράγματα που με σημάδεψαν τη χρονιά που πέρασε.Λοιπόν ξεκινάω:

  1. Το εν λευκώ κυκλοφορεί σε cd
  2. Η συναυλία στο θέατρο βράχων με τη Νατάσσα και την Αφροδίτη Μάνου που στήσαμε μαζί με το Γεράσιμο. Συναυλία, Μάνου, Μποφίλιου, θέατρο Βράχων Γεράσιμος, είναι πολλά μέσα στην ίδια βραδιά για να μη με σημαδέψουν.
  3. Έζησα τον μεγαλύτερο έρωτα της μέχρι τώρα ζωής μου, με θλιβερά αποτελέσματα και πολύ παίδεμα που ακόμη συνεχίζεται....Εκεί να δεις σημάδι
  4. Έθεσα σε νέες βάσεις τη σχέση μου με την αδερφή μου και ήρθαμε ακόμη πιο κοντά.
  5. Νέοι άνθρωποι μπήκαν στη ζωή μου που όλα δείχνουν πως θα μείνουν
  6. Είδα την Ελλάδα (1) να καίγεται ολόκληρη
  7. Είδα την Ελλάδα (2) έστω και σπασμωδικά να παρουσιάζει τις πιο ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις με τις ιστορικές εκλογές του φθινοπώρου.
  8. Είδα τους ήρωές μου να φτύνουν την ιστορία τους.

Αυτά σε μια ιδιαιτέρως γεμάτη χρονιά.....

Ωρα για προσκλήσεις: freedula sugarproof roadartist revqueer kiara narita apsou σειρά σας.