Nantes

Τζαμπα κουβαλάμε τύμπανα και νοικιάζουμε πληρώνοντας τα μαλλια της κεφαλής μας!Κάδοι απο δω και πέρα και τουμπελέκια φορητότατα!Κουντουράκη τέρμα οι ταλαιπωρίες!Αριστούργημα!

χριστος ανεστη....

....κι εγω φτιάχνω αυγολέμονο και τραγουδάω με το ρυθμό της καμπανας "Παντοτε φεύγω μ ενα γρήγορο τραίνο".....Κάτι έχω κάνει λάθος αλλά θα το εντοπίσω.

Βουτιά στο παρελθόν

Χθες είχαμε μια μεταφυσική συνάντηση με την Νατάσσα και τον Γεράσιμο.Και λέγω μεταφυσική γιατί ενώ δεν ήταν να βρεθούμε οι τρεις μας συναντηθήκαμε 12 τα μεσάνυχτα και καταλήξαμε ως τις 5 το πρωί να ακούμε άσχετα μεταξύ τους αλλά συλλεκτικής αξίας ηχητικά ντοκουμέντα. Πράγματα που ηχογραφήσαμε μερικά χρόνια πριν με μια ευρεία ρεπερτοριακή γκάμα:Από ηχογραφήσεις μεταμεσονύχτιες δικές μου στις οποίες παλεύω μέσα σε χασμουρητά και βήχα να αποτυπώσω τη μελωδία που μου έχει έρθει μέχρι τη νατάσσα να τραγουδάει φαρσι στίχους απο τραγούδια που τώρα της φαινονται παντελώς άγνωστα.Εγω, με δυο υπερτροφικές αμυγδαλές σφηνωμένες στο λαρύγγι μου, ακούγομαι σαν τον κέρμιτ που προσπαθεί να γράψει όσο πιο άσχημα τραγουδια γίνεται(με πάσα ειλικρίνεια όμως.Μα τι σκεφτόμουν?) η Νατάσσα με μια λεπτή φωνούλα που προσπαθεί να την βαρύνει ακουγεται σαν εντεκάχρονος και κάπου ανάμεσα πεταγεται κι ενας γεράσιμος με όλα τα σύμφωνα τροχισμένα με γυαλόχαρτο!Ντέμο(βαρια κουβέντα) που φτιάξαμε για τον πρωτο δίσκο των παιδιών,μιμησεις και πλάκες ,αποκλειστικές μεταδόσεις αγαπημένων καλλιτεχνων που τις έγραφα από το ραδιόφωνο κι αλλα πολλά αναλογικά και συγκινητικά΄.Και θυμήθηκα που λέγαμε το απόγευμα με τον Γεράσιμο για το παιχνίδι γυαλι ντουνια και μου ρχεται να τα πάρω όλα αυτά και να τα φυτεψω στο χωμα να φτιαξω τον δικο μου γυαλινο κόσμο με΄μικρές στιγμές που πολλές από αυτές ούτε θυμόμασταν οτι υπήρξαν και όσες θυμόμαστε φαντάζουν περίπου μισό αιώνα πριν...

απεταξαμην?

Δεν είναι πως δεν μ εχεις κουρασει κι εσυ.Πτώμα μ' έχεις κάνει.Μου έρχεται συχνα να σου σπάσω τα μούτρα ετσι που σε βλέπω να σέρνεις το κουφάρι σου βαριστημένα και μίζερα.Αλλα το μεγάλο μου πρόβλημα είμαι εγώ σε σχέση με εσένα. Με βαρέθηκα.Πολύ.Με βαρέθηκα τόσο που ούτε να μου μιλάω δεν θέλω. Αμα με πετύχω στο δρόμο θα με φτύσω έτσι που χω καταντήσει.Ενα ανάπηρο συναισθηματικα ανθρωπάκι που κρεμεται απο καθε σου λέξη και διατυπωση. Σήμερα έξω από το σούπερ μάρκετ σκεφτόμουν τι να κεράσω τον Γεράσιμο και τον Αντώνη που θα έρχονταν και ένιωσα στιγμιαία πολύ ευτυχισμένος. Οι ανθρωποι που αγαπώ μου φάνηκαν όλος ο κόσμος.Ωσπου ήρθε το βράδυ και τα μαύρισες όλα με αυτό το σκυθρωπό βλέμμα που σε κανει να μοιάζεις γκρι.Αι σιχτιρ.Κι εσυ κι εγω μαζί.